Else Ringnalda
“Mijn beelden zijn figuranten in mijn utopie”
Else Ringnalda put haar inspiratie uit de vraag hoe de ideale wereld er uitziet. Een wereld waarin mensen respectvol met elkaar en de natuur omgaan. In 1938 beschrijft de cultuurhistoricus Johan Huizinga de Homo Ludens, de spelende mens. Tussen 1956 en 1974 creëert Constant de New Babylon maquettes waarin de Homo Ludens woont. Else Ringnalda maakt beelden van de Homo Ludens. Zij ziet haar beelden als figuranten in een utopie. Deze Homo Ludens zijn mensen die hun talenten ontdekken en ontwikkelen. Zij bieden ruimte en hebben bewondering voor elkaars verschillen. Sommige beelden schommelen andere drijven op water waardoor zij in beweging zijn onder invloed van wind en stroming. Hierdoor lijkt er een theater op water te ontstaan waar steeds een andere scène te zien is. Om gelijkwaardigheid tussen mensen te benadrukken maakt Ringnalda androgyne beelden. Hun vorm ontstaat na manipuleren van de werkelijkheid door bijvoorbeeld het verlengen van ledematen of het verbreden van schouders en het weglaten van details. De figuren zijn introvert zonder suggestie van beweging of eenduidige expressie. Zij lijken verzonken in hun spel.