Beelden en Bronnen
In het boek ‘Beelden en Bronnen’ geeft Else Ringnalda haar lezers een kijkje in hoe haar creatieve proces wordt gevormd door verschillende inspiratiebronnen.
***** Recensie
Ringnalda geeft op sympathieke wijze inzicht in haar creatieve proces. Hierbij legt zij een relatie met haar eigen werk en bronnen die haar geïnspireerd hebben. Deze bronnen komen niet alleen uit de kunstgeschiedenis, maar ook uit krantenberichten en persoonlijke ervaringen. Leidend in het boek zijn enkele citaten van Henry Moore. Het boek eindigt met een brief van haar collega en vriend Emile van de Kruk,die haar werk bondig samenvat. Deze brief laat zien hoe de gesprekken tussen hen als inspiratie hebben gediend. Zeer inspirerend, niet alleen voor kunstliefhebbers, maar ook voor mensen die (nog) niet zoveel met kunst hebben.
**** Recensie
Als beeldhouwer Else Ringnalda (1958, Amsterdam) een boek met alleen haar eigen producten had gepubliceerd, dan zou dat niet zoveel toevoegen aan de hoeveelheid soortgelijke boeken die er al zijn. Ze plaatste haar werk echter naast de kunst, soms uit de oudheid (op de eerste plaats de Egyptische), die haar beinvloedt en dat leverde, temeer omdat ze de verbanden kort maar helder toelicht, een succesvolle koppeling op. Het tijdsverschil valt soms weg als je Ringnalda’s ranke en uitgerekte figuren in verschillende materialen (maar vooral brons) vergelijkt met haar bronnen (zie titel). Motieven die de relaties extra versterken zijn o.a. androgynie en de homo ludens (spelende mens). Behalve kleurenfoto’s van de sculpturen zijn er ook knipsels uit Ringnalda’s thematische databank opgenomen en, niet echt nodig, sfeerkiekjes van haar ateliers. De weinige tekst is ondanks de gecompliceerde achtergronden eenvoudig gehouden. Een goed voorbeeld van op zich moeilijk te begrijpen kunst die een grote mate van toegankelijkheid meegegeven kreeg. Achter in het boek een Engelse vertaling.